Όταν οι πρόσφυγες έφευγαν από την Ουγγαρία...

«Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται», έλεγαν οι πρόγονοι και δεν είχαν άδικο ούτε σε αυτό. Ένα από τα αφόρητα της οικονομικής κρίσης είναι ότι δίνει την ευκαιρία στον καθένα να σε πιάνει στο στόμα του και να σε κατηγορεί κατά το δοκούν, συχνά για να κρύψει δικές του ανικανότητες.

Τελευταίο παράδειγμα, ο Βίκτορ Ορμπάν, πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, ο οποίος κατηγόρησε ούτε λίγο ούτε πολύ την Ελλάδα για τον χαμό που γίνεται αυτή την στιγμή στην κεντρική Ευρώπη. Όχι ότι η Ελλάδα δεν έχει τις ευθύνες της και μάλιστα μεγάλες σε αυτή την υπόθεση, ούτε ότι έχει κάνει έστω τα στοιχειώδη, αλλά δεν μπορεί να κατηγορείται για τα πάντα. Νισάφι!!! Όταν οι ορδές των προσφύγων άρχισαν να κτυπάνε την πόρτα της κεντρικής Ευρώπης, όλοι ξύπνησαν από τον λήθαργο και άρχισαν να κινητοποιούνται ή τουλάχιστον να δείχνουν ότι κινητοποιούνται. Τρία χρόνια τώρα που οι εκκλήσεις Ελλάδας και Ιταλίας ήταν καθημερινές, ήταν … ημέρα Σάββατο

Τα έργα και οι ημέρες όμως του Ούγγρου πρωθυπουργού, του «καλώς τον δικτάτορα»[1] κατά την προσφώνηση του Γιούγκερ , δεν σταματούν εδώ. Φορτώνει τους πρόσφυγες σε τρένα με δήθεν προορισμό την Γερμανία για να καταλήξουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μάλλον έχει αντιγράψει τη μεθοδολογία από τους γερμανούς του Άουσβιτς. Έχτισε και απειλεί να επεκτείνει φράκτες σε όλο το μήκος των συνόρων  στην προσπάθεια του να διατηρήσει την καθαρότητα του Ουγγρικού έθνους ( ποιά ;;;;; γελάνε και οι φοράδες των Μογγόλων της Χρυσής Ορδής που την πλιατσικολογούσαν ετησίως … αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία!).

Για αυτόν λοιπόν τον κύριο, όταν το 1956  η ΕΣΣΔ εισέβαλε στην Βουδαπέστη, ευτυχώς για 200.000 Ούγγρους πρόσφυγες που διέφυγαν η Αυστρία κι η Γιουγκοσλαβία δεν έκλεισαν τα σύνορα… Ας δούμε λοιπόν πως ήταν όταν οι γονείς αυτών που  κουνάνε το δάκτυλο, πρόσφυγες τότε  έφευγαν από την Ουγγαρία. Γιατί η Ιστορία ένα πράγμα μόνο δεν συγχωρεί… την Αμνησία.

Στα μέσα της δεκαετίας του '50 την Ουγγαρία κυβερνούσε[2] το Εργατικό (Κομμουνιστικό) Κόμμα με τις πλάτες του Κόκκινου Στρατού, που στάθμευε στη χώρα από το Σεπτέμβριο του 1944. Δεν ήταν ιδιαίτερα καταπιεστικό, όπως άλλα αδελφά κόμματα, αλλά είχε κακές επιδόσεις στον οικονομικό τομέα. Το κομμουνιστικό στρατόπεδο ζούσε, άλλωστε, την εποχή της αποσταλινοποίησης.

Ο ξεσηκωμός των κατοίκων της Βουδαπέστης ξεκίνησε στις 23 Οκτωβρίου 1956. Δειλά - δειλά με οικονομικά αιτήματα, στη συνέχεια με εκκλήσεις για πολιτικές ελευθερίες. Μπροστάρηδες τέθηκαν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου της Βουδαπέστης, που ζητούσαν την εφαρμογή του αληθινού σοσιαλισμού. Ακολούθησαν εργάτες και αγρότες.

Πολύ σύντομα, το κίνημα γιγαντώθηκε, σε σημείο που η κομμουνιστική κυβέρνηση του Ιμρε Νάγκυ να ταχθεί αλληλέγγυα με τους εξεγερμένους. Μάλιστα, την 1η Νοεμβρίου ο ίδιος ο Νάγκυ εξέφρασε την πρόθεσή του να αποσύρει τη χώρα από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας.

Στους κόλπους του κομμουνιστικού κόμματος εκδηλώθηκε πραξικόπημα υπό τον Γιάννος Καντάρ, ο οποίος στις 3 Νοεμβρίου ζήτησε τη βοήθεια των σοβιετικών για την καταστολή της εξέγερσης. Το αίτημά του έγινε αμέσως δεκτό από τον ηγέτη του ΚΚΣΕ, Νικήτα Κρούστσεφ, καθώς έλυσε τα χέρια του Κόκκινου Στρατού, που μέχρι εκείνη την στιγμή εμφανίζετο ιδιαίτερα διστακτικός να αναλάβει δράση. Πρεσβευτής της Σοβιετικής Ένωσης στην Ουγγαρία ήταν ο Γιούρι Αντρόπωφ, ο προτελευταίος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, πριν από την κατάρρευσή της το 1991.

Τα ξημερώματα της 4ης Νοεμβρίου, 2.000 σοβιετικά τανκς εισέβαλαν στη Βουδαπέστη και κατέπνιξαν με αιματηρό τρόπο την επανάσταση. 2.500 Ούγγροι σκοτώθηκαν στις άγριες οδομαχίες της Βουδαπέστης, από τους οποίους οι 450 εκτελέσθηκαν στις δίκες που ακολούθησαν. Ανάμεσά τους και ο πρωθυπουργός της εξέγερσης Ιμρε Νάγκυ για αντεπαναστική συμπεριφορά. Οι απώλειες του Κόκκινου Στρατού ανήλθαν σε 700 άνδρες. 12.000 Ούγγροι φυλακίστηκαν ως αντεπαναστάτες από το κομμουνιστικό καθεστώς, ενώ 200.000 πήραν το δρόμο της εξορίας.

Η επίσημη εκδοχή των γεγονότων έκανε λόγο για φασιστική και καπιταλιστική παλινόρθωση. Αναρχικοί, σοσιαλδημοκράτες, ακόμη και ακροδεξιοί διεκδίκησαν την επανάσταση για λογαριασμό τους.

Η αντίδραση της Δύσης στην ουγγρική εξέγερση υπήρξε χλιαρή. Ο ΟΗΕ κάλεσε τη Σοβιετική Ένωση να αποσύρει τις δυνάμεις της από την Ουγγαρία. Ο αμερικανός πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ απέρριψε εισηγήσεις για δυναμική επέμβαση στο πρότυπο του Κορεατικού Πολέμου και αρκέστηκε σε φραστική καταδίκη και οικονομικές κυρώσεις.

Η σοβιετική εισβολή στην Ουγγαρία προκάλεσε δυσεπίλυτα προβλήματα στα δυτικά κομμουνιστικά κόμματα. Η κριτική κατά του σοβιετικού καθεστώτος εντάθηκε στους κόλπους τους, με αποτέλεσμα να κάνουν την εμφάνιση τους οι πρώτες ανανεωτικές φράξιες.

Σήμερα, η Ουγγρική Επανάσταση είναι μια μακρινή ανάμνηση. Η χώρα των Μαγυάρων έχει απαλλαγεί από τον κομμουνισμό και είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

---

[1] http://www.politis.com.cy/cgibin/hweb?-A=293071&-V=articles

[2] http://www.sansimera.gr/articles/186#ixzz3kqb85oHn

Διαβάστε περισσότερα 

---

·         tvxs.gr  :      1956: H σοβιετική εισβολή στη Βουδαπέστη

·         Βικιπαιδεία   :   ΟυγγρικήΕπανάσταση 1956

·         K.K.E. :   Ουγγαρία 1956

·         Καθημερινή  : Η Ουγγρική Επανάσταση

·         Κόκκινος ουρανός  :   Βουδαπέστη, Νοέμβριος 1956. Το ημερολόγιοτης ελευθερίας. Οι τελευταίες ώρες

Μαυρογένης